Büğdüz boyunun Divân-ı Lügati’t-Türk’e göre tanımlanmış tamgası.
Büğdüz, Oğuzların Üçoklara
yani Deniz Han oğulları koluna bağlıdır. Öteki Oğuz boyları gibi bu boyla ilgili
ilk bilgiler Kaşgarlı Mahmud’un Divanü Lügati’t-Türk adlı yapıtında yer alır.
Büğdüz’ün anlamı herkese boyun eğen, alçak gönüllü ve hizmet edicidir. Ongunu
çakır kuşudur. Ebulgazi ise anlamını “hizmetkâr” olarak verir ve ongununu
“şahin” olarak aktarır.[1]
Reşideddin’in Camiü’t-Tevarih’mde
yer alan destansı Oğuz tarihinde, Kuzucu adlı bir beğin Büğdüz boyundan olduğu
belirtilir. Kuzucu Beğ, son Oğuz yabgusu Ali Han’ın oğlu Şah Melik’in
atabeğidir. Dede Korkut Hikâyeleri’nde de Büğdüz boyundan Emen Beğ’den söz
edilir.[2]
Bunlardan, Büğdüz boyunun Oğuzların İslam öncesi tarihlerinde ve İslam dinini
benimsedikleri dönemin başlarında destanlarda yer alacak ölçüde etkin oldukları
anlaşılmaktadır.
16. yüzyılda Anadolu’da
Büğdüzlerle ilgili 22 yer adı saptanabilmiştir. Bunlar genellikle Orta ve Batı
Anadolu bölgelerindedir. Büğdüz boyundan küçük bir oymağa da 16. yüzyılda Halep
Türkmenleri arasında rastlanır.[3] Gerek yer
adı olarak, gerek göçebe Türkmen oymakları içinde Büğdüz adına az rastlanması,
bu boya bağlı oymakların ancak küçük bir bölümünün Anadolu’ya göç ettiğini
göstermektedir.
[1] Ebulgazi Bahadır Han, a.g.e., s.51.
[2] Sümer, a.g.e., s.341.
[3] Gündüz, a.g.e., s.10.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder